تشخیص تقلب در بانکداری الکترونیک

بانكداري الكترونيك

بانکداری الکترونیک به کلیه خدمات بانکی و پولی گفته میشود که در بستر الکترونیک و به صورت کاملا متمرکز و حضوری یا غیرحضوری به مشتریان ارائه میشوند. به عبارت دیگر بانکداری الکترونیکی سامانه ای یکپارچه است که کلیه محصولات و خدمات بانکی و عملیات راهبری و مدیریت آنها را از طریق تجهیزات الکترونیکی به پایگاه داده متمرکز در قالب یک سیستم ارائه میکند.

انواع تقلب در بستر بانكداري الكترونيك:

رويکردهاي تشخيص حمله بر اساس مدل حملات به طور گسترده به دو دسته تقسيم ميشوند:

1- تشخيص سوءاستفاده: تشخيص سوءاستفاده تلاش ميکند که حملات مشاهده شده قبلي را در قالب يک الگو يا امضا تشخيص دهد. به عنوان مثال، ميتوان به تغيير مداوم يک پوشه و يا تالشهاي متعدد به منظور خواندن يک فايل حاوي رمزهاي عبور اشاره کرد (1994, Eugene & Spafford.) در روش تشخیص سوءاستفاده، زمانی که تراکنشی انجام میشود، این تراکنش با نمونه امضاهای قبلی و حملات شناخته شده قبلی مقایسه میشود و در صورت تشخیص شباهت، این تراکنش به عنوان یک حمله شناسایی میگردد. روال کار رویکردهای تشخیص سوءاستفاده مشابه سازوكاری است که نرم افزارهای آنتی ویروس رایانه ها با آن عمل میکنند. در کلیه نرم افزارهای آنتی ویروس، بانک اطلاعاتی از کلیه امضاهای ویروسها وجود دارد و زمانی که فایلی مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد، فایل با امضای ویروسهای شناخته شده مقایسه ميشود و در صورت وجود شباهت، به عنوان یک تهدید شناسایی میگردد. تشخیص سوءاستفاده به کارگیری حملات شناخته شده قبلی و علامت گذاری الگوی قابل تطبیق به منظور شناسایی تقلبهای آتی میباشد. در این روش رفتار حمله کاملا شناخته شده است و مطابق روال شناخته شده عمل میشود.

2-تشخيص ناهنجاري: در روش تشخيص ناهنجاري تلاش ميشود تا يک مشخصه از تاريخچه عملکرد براي هر کاربر ايجاد گرديده و سپس از استخراج هرگونه انحراف به قدر کافي بزرگ در مشخصه کاربر، بروز يک حمله پي برده شود (1999.Goshat et al ) اگر بخواهیم تشخیص ناهنجاری را تعریف کنیم، شاید بهترین تعریف، تشخیص انحراف از آنچه انتظار داریم و یا انحراف از رفتار نرمال باشد. به دلیل محدودنبودن این روش، توانایی تشخیص حملات جدید از مزایای آن میباشد. این روش در حقیقت تشخیص تلاشهای بدون مجوز به منظور دسترسی به سیستم است. در این روش رفتار معمولی تعریف شده و هر رفتار دیگری، غیرنرمال توصیف میشود. روش تشخیص ناهنجاری بر خلاف روش تشخیص سوءاستفاده، مبتنی بر راهکارها و امضاهای از پیش شناخته شده ای نیست بلکه سازوكار آن مبتنی بر تجزیه و تحلیل رفتار مشتریان میباشد.

منبع:تازه های اقتصاد، شماره 134

http://itp.bz 

http://sizpay.com

بانکداری دیجیتال و روندهای پیش رو

بانکداری دیجیتال ایده آل، ترکیبی از مزایای دو محیط است:تجارب مشتری جدید در محیط خارجی و مدل عملیاتی مناسب و درون سازمانی در محیط داخلی که منجر به فعال شدن فرآیندها و ساختارهای پایه به وسیله دیجیتالی شدن می شود. در محیط خارجی مشتریان از قیمت های منصفانه با افزایش شفافیت و مقایسه پذیری و طیف وسیعی از محصولات و خدمات شخصی، از جمله مشاوره مالی و فرصت های جدید سود می برند. در این مدل بانکداری، بانک ها نیازهای خود را با کیفیت بالا برآورد نموده و معاملات به سرعت و ایمن انجام می گردد. برای ایجاد موارد مذکور نیاز به حمایت از محیط ذاخلی می باشد که می بایست به ساده سازی فرآیندهای تصمیم گیری و ارائه روشی مناسب برای حمایت از تجربه مشتری و همچنینی زیرساخت فناوری اطلاعات یکپارچه با هدف رفع نیازهای بانک برای پردازش فوق العاده سریع فراهم گردد. اولین گام در مسیر بانکداری دیجیتال بر افزایش خدمات موجود با استفاده از سرویس های مبتنی بر فناوری برای سهولت و افزایش ارزش برای مشتریان متمرکز شده است. به عنوان مثال مهمترین برنامه های تلفن همراه عبارتند از: راه حل های الکترونیکی کیف پول و ابزارهای مدیریت مالی شخصی، به آسانی توسط مشتریان دریافت می شود.  گامی دیگر در مسیر بانکداری دیجیتال استفاده از هوش مصنوعی، خدمات مشاوره ای از طریق ارتباط ویدئویی، سرمایه گذاری جمعی و پرداخت های فرد به فرد به رسمیت شناخته شده می باشد. در همین راستا بعضی از بانک ها علاقه بیشتری به این موضوعات داشته و با همکاری شرکت های فناور درصدد بررسی و پیاده سازی این مدل های جدیدی کسب و کار می باشند. بر اساس پیش بینی های انجام شده ابزارهای بانکداری دیجیتال در سال های پیش رو رشد قابل توجهی خواهد داشت و بهره گیری از ابزارهای مرسوم نظیر بانکداری آنلاین، همراه بانک و بانکداری از طریق ساعت های هوشمند به وِیژه در کشورهای در حال توسعه روند مثبتی را نشان می دهد.

منبع: مجله سیمای بانکداری شماره چهارده

http://sk.itp.bz

http://paspay.net

5 دوره بانکداری موبایل

بانکداری موبایل از آغاز پیدایش در اواخر دهه 1990 ، پنج مرحله متفاوت را تجربه کرده است: مرحله اول بانکداری موبایل در انجام عملیات ساده بانکی، به ویژه پرداخت قبوض و ارسال پیام کوتاه از طرف بانک برای مشتریان و برعکس خالصه میشد. در مرحله دوم، برخی از عملیات و خدمات مرتبط با حسابهای سپردهگذاران، به خدمات بانکداری موبایل اضافه میشود و در مرحله سوم خدمات رسانی بانکی از طریق شبکه موبایل، رسانههای دیگری چون اینترنت و تلفن نیز به کار گرفته شدند که این مرحله با ظهور تلفنهای همراه هوشمند تکمیل شد. تا این مرحله، استفاده از خدمات بانکداری موبایل فقط با استفاده از اپراتورهای خاص و گوشیهای مجهز به تکنولوژیهای ویژه میسر بود، اما در مرحله چهارم که تاکنون ادامه پیدا کرده است، پیشرفتهایی چون گسترش Phone IP و Androids صورت گرفته و همین پیشرفتها موجب فراهم آمدن امکان استفاده از خدماتی چون اینترنت همراه و اتصال آن به سیستمهای عملیاتی بانکها شده است. در مرحله پنجم که در حال آغاز شدن است، تکنولوژیهایی چون چیپهای تشخیص فرکانسهای رادیویی مخصوص پرداختهای موبایل و اتصال شبکههای بانکداری موبایل به سیستمهای ویزا کارت و مستر کارت به کار گرفته شدهاند. با گسترش کیفی و کمی این تکنولوژیها، میتوان چیپهای مخصوص بانکداری موبایل را به وسایلی چون تلفن، ساعت مچی، تلویزیون و Ipad و حتی عینکهای آفتابی! متصل کرد.
منبع: مجله بنکر - پرتال جامع علوم انسانی 
http://sk.itp.bz